Hoe kijk je terug op afgelopen drie jaar als voorzitter van de VNK?

'Mijn drie jaren als voorzitter van de VNK waren inspirerend en gevarieerd. Ik vond het een eer zo’n boeiende vereniging te mogen voorzitten. Voor mijn praktijk als museumdirecteur geeft de VNK mij ook nuttige inzichten in het gevarieerde werk dat wij als kunsthistorici verrichten. Waar ze zich mee bezighouden, waar ze zich druk om maken, welke ontwikkelingen er spelen, wat inspireert en motiveert.

De wereld verandert en de VNK leden gaan daar heel effectief mee om. Ons vak is relevanter dan ooit! Ik heb genoten van het samenwerken met het fijne bestuur, de jaarlijkse Kunsthistorische Dagen, de VNK x PAN programma’s, het voorzitterschap van de Karel van Mander Prijs, en vooral van alle goede en inspirerende gesprekken met de leden.'

Waar ben je trots op, terugblikkend op wat de VNK in deze periode heeft gerealiseerd?

'Trots ben ik vooral op de grote vlucht die Jong VNK heeft genomen, onder leiding van onder andere bestuurslid Bram Donders. Zoveel nieuwe jonge leden die heel geëngageerd in het vak van kunsthistoricus staan. Een verrijking voor de vereniging. Al die Jong VNK’ers openen onze ogen én openen ook veel deuren. Daarnaast ben ik trots op de nieuwe samenwerking met Kunstbeurs PAN Amsterdam, een initiatief onder leiding van bestuurslid Marion van der Marel. Met het PAN Podium - Meet the Scholars en de VNK x PAN Scriptieprijs (waar geheel toevallig mijn nieuwe conservator moderne kunst de eerste prijswinnaar van was).

Daarnaast was het goed dat we als bestuur hebben gekeken naar de bestuursstructuur en de portefeuilles van de diverse bestuursleden. In plaats van de oude secties die vooral uitgingen van waar een kunsthistoricus werkt - toch een wat verzuild concept - hebben we de indeling relevanter gemaakt door uit te gaan van het TYPE werk dat een kunsthistoricus allemaal kan doen (ongeacht werkplek) en daarnaast een praktische verdeling van bestuurswerk ingevoerd.'

Wat zal je missen?

'Aardig wat. Ik denk aan de bijeenkomsten met het bestuur, waarin we met elkaar nieuwe plannen bespraken, het voorzitten van de Karel van Mander Prijs en het namens de Nederlandse kunsthistorici mogen optreden op één van de vele bijeenkomsten en evenementen. Activiteiten die zonder de onmisbare en tomeloze inzet van veel VNK’ers nooit van de grond zouden komen. Gelukkig kan ik straks als gewoon lid het allemaal blijven bijwonen.'

Wat is de reden dat je na drie jaar stopt als voorzitter?

'Ik stop na één termijn om een hele praktische reden: ik heb als directeur van een museum [Frans Hals Museum] gewoonweg te weinig tijd om mijn werk als voorzitter van de VNK goed te doen en om meer de handen uit de mouwen te kunnen steken. Het is ook niet noodzakelijk om als voorzitter twee termijnen te vervullen. Ik geloof dat afwisseling ook goed is en veel nieuws kan brengen. Ik roep dus kunsthistorici op om te reageren op de vacature voor voorzitter, het is echt heel verrijkend en leuk!'